(ท่อนมิน)
ยามข้ายัง เยาว์วัย สมัยเด็ก คนตัวเล็ก ฝันใฝ่ไว้ ใหญ่หนักหนา
อยากโบยบิน ลอยล่อง ในนภา ด้วยบอลลูน สีเหลืองน่า ประทับใจ
เอ่อ เอิงเอย........
ยามใด ข้าได้เห็น บอลลูนนั้น ความใฝ่ฝัน ย้อนกลับมา น่าสงสัย
( ท่อนมิค )
อยากลอยล่อง เที่ยวท่อง บนฟ้าไกล แต่ทำไม เมื่อเติบใหญ่ กลับลืมเลือน
(ท่อนเซีย – แจ )
ยามข้าต้องสู้ทนระคนทุกข์ อยากสนุก สุขตามใจ ได้หมายเหมือน
ทั้งน้ำตา ความตรากตรำ ที่ย้ำเตือน ให้คลาเคลื่อน ลอยเลื่อนเหมือน บอลลูนไป
ชะ เอ่อ เอิง เอย...
(ท่อนยุน)
ยามดรุณวัยได้ผ่าน นานกาลนัก มาเตือนทัก ในความคิด ให้หวั่นไหว
แม้เวลา จะผ่าน นานเพียงใด เป็นผู้ใหญ่ ที่เติบกล้า ทั้งใจกาย
ยามเวลา ที่ดำเนิน เดินไม่หยุด ไม่สิ้นสุด ผ่านไปไว น่าใจหาย
จะคิดถึง ลูกโป่งเหลือง ไม่รู้คลาย ไม่กลับกลาย จากความจำ ในหทัย
ยามใดที่ บอลลูนเหลืองลอยผ่านหน้า ปรารถนาจะ รักษา เก็บเอาไว้
ให้ความฝัน นั้นยืนยง ตลอดไป ให้หัวใจ ได้คำนึง ถึงทุกยาม
โอ้..ละหนอ..เอ่อ..เอิง..ชะเอิงเอย...
「องค์หญิง รีฮวา ลั่นล้า เดอะ พริ้นเซส ออฟ คิมแจจุง ดงบังชินกิ」
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น