วันจันทร์ที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ความรุสึกหลังจากเข้าค่าย

วันแรกของการเข้าค่าย.....
+ ตอนเยนก้อรีบไปอาบน้ำบ้านเพื่อนแล้วก้อรีบมาเก็บของที่โรงเรียน มาลงทะเบียนที่หอ2 หลังจากนั้นก้อกินข้าว
วันแรกยังไม่ค่อยมีอะไรมาก พระก้อตอนแรกดูเหมือนจะโหดๆ แต่ก้อเทสน์ดีนะ เค้ารุเยอะดี มีหลักในการสอนเด็กดีอ่ะ ได้ข้อคิดเยอะมากเลย กว่าจะปล่อยก้อประมาน5ทุ่มครึ่งมั้ง แล้วกว่าจะนอนอีกก้อคงเที่ยงคืนแหล่ะ คืนแรกรุสึกเพลียมากมายเลย แต่ก้อนอนมิค่อยหลับ มันแปลกที่ แล้วก้ออากาศร้อนมาก นึกว่าจะหนาวกันแต่ที่ไหนได้ นอนชุ่มไปด้วยเหงื่อ เหอๆ ตื่นมานี่รุสึกเหนียวตัวมากมาย มิอาบน้ำก้อมิไหวหรอก เหม็นเหงื่อแย่


วันที่สองของการเข้าค่าย..
+ ตื่นกันตั้งตี 3 กว่าๆมั้ง เค้านัดเช้ามากมาย รีบเก็บที่นอน เสื่อแล้วรีบไปอาบน้ำ พอไปถึงแถวยาวมากๆ
กว่าจะได้อาบก้อนานอยู่ รอปะมาน30นาทีเห็นจะได้ เหอๆ พออาบเสดก้อรีบลงมา เพื่อฟังพระต่อ มีทำวัตรตอนเช้า
เล่นเอานั่งสัปหงกหลายคนเลยทีเดียว 55+ เพรระมะคืนนอนกันไม่ค่อยหลับ แถมห้องข้างๆคุยกันเสียงดัง ไม่รุจักเกรงจัยกันบ้างเลย อาจานว่าแล้วก้อยังไม่รุสึก เลยทำให้ตอนเช้านี่นั่งผงกหัวหงึกๆ 55+ จะบาปมั้ยเนี่ย นั่งหลับตอนเค้าสวดมนต์กัน เหอๆ กว่าจะจบก้อเล่นหลับๆตื่นๆอยู่หลายรอบ พอเสดก้อไปรับอาหารเช้า แบบว่าพระให้คนข้างหลังยืนต่อแถวแล้วส่งต่อๆกันมา กว่าจะได้กินนี่หิวมากมายเลย แล้วกว่าจะครบทุกคนอีก อาหารนี่เยนชืด เหอๆ ทำไงได้มันไม่ใช่บ้านเราก้อต้องกินๆเข้าไปนั่นแหล่ะนะ
พระให้สวดก่อนกินว่า :
"เราจะรับประทานอาหารมื้อนี้ ไม่เพื่อเล่น ไม่ใช่เพื่อมัวเมา ไม่เพื่อสดใส ไม่เพื่อเปล่งปลั่ง แต่เพื่อชีวิตนี้เป็นไป เพื่อประทังความหิวและปฏิบัติธรรม "

โหว ท่องหลายรอบอยู่นะ 55+ กว่าจะได้กิน แล้วพระก้อให้พักปะมาน 10 นาทีมั้ง แล้วก้อมานั่งฟังท่านเทศน์ต่อ
วันนี้นั่งฟังทั้งวันเลยอ่ะ แล้วนั่งกะพื้นด้วยนะ เมื่อยมากมาย นั่งจนไม่รุจะขยับท่าไหนแล้ว เทศน์หลายเรื่องมากๆ ได้ข้อคิดเยอะอยู่ แต่ก้อไม่เชื่อทั้งหมดหรอกนะ ไม่ชอบตรงที่พระดูถูดศาสนาอื่นเลยอ่ะ โดยเฉพาะศาสนะคริสต์เนี่ยพูดรุนแรงเกินไป ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคริสต์ก้อตามเถอะ แต่เราไม่ได้เข้าข้างศาสนาตัวเองเลย แค่เรารุสึกว่ามันไม่ถูกต้องที่พระมาพูดแบบนี้น่ะอยากจะบอกว่าศาสนาคริสต์น่ะไม่เคยพูดจาดูถูกศาสนาอื่นเลย เค้าไม่เคยมาพูดจาเปรียบเทียบนู่นนี่ กล่าวหาว่าร้ายศานาอื่นจิงๆ ไม่เชื่อก้อลองเข้าโบสถ์ดูสิ แล้วจะรุว่าเราพูดจิง
แต่ถ้าเราเป็นพุทธแล้วโดนดูถูกอย่างงี้ก้อไม่ชอบหรอกนะ จิงมั้ยล่ะ
.....
ต่อๆ
ช่วงเยนก้อเหมือนเดิม ฟังเทศน์ก่อนนอน แต่คืนนี้แบบว่าเพลียมากมาย
ขนาดแค่นั่งฟังเฉย ไม่ได้ทำไรเลยนะ แต่มันง่วงมากๆอ่ะ นั่งหลับอีกอ่ะแหล่ะ 55+
พอพระท่านเหนเด็กจะหลับกันเลยให้ยืน แต่เราก้อไม่สนว่าจะยืนหรือนั่ง 55+
เราสามารถยืนหลับได้อ่ะ มันง่วงแบบว่าไม่ไหวแล้วจิงๆนะ แต่โชคดีว่าคืนนี้ท่านปล่อยให้ไปนอนเร็ว
แต่ก่อนนอนนี่ดิ เอาคลิปมาให้ดู คลิปสมัยก่อนที่เค้าฆ่าควาย ฆ่าหมู
ดูแล้วมันก้อไม่อยากินเลยอ่ะ สงสารมันอ่ะ แต่ทำไงได้ล่ะ มันเกิดมาเป็นอาหารของมนุษย์นี่นะ
ถ้ามัวแต่กินผักอย่างเดียว คงขาดสารอาหารตายพอดี
แล้วยิ่งเด็กกิน เหอๆ กว่าจะโต คงเป็นโรคขาดสารอาหารตายก่อน เหอๆ
ไปนอนด้วยความง่วง พอหัวถึงหมอนนี่หลับเป็นตายเลย Zzz~!!


วันสุดท้ายของการเข้าค่าย.....
+ วันนี้ตื่นสายหน่อยปะมานตี5กว่าๆ รีบอาบน้ำอย่างเร่งด่วน ตื่นช้ากว่าคัยเพื่อนเลยไม่ต้องรอคิวอาบน้ำนาน
กว่าจะเสดก้อเกินเวลาไปนิดหน่อยแล้ว อาจานนี่ก้อประกาศเรียกห้องเค้าเปน10รอบ
แต่เพื่อนๆไม่ค่อยสะทกสะท้านเลยอ่ะ ทำนู่นนี่ไปเรื่อยๆ จนอาจานประกาศแล้วประกาศอีก
รับวิ่งกันสุดชีวิต อายคอดๆตอนลงไปอ่ะ ห้องสุดท้ายที่มา โดนด่าอีก เหอๆ
มีบ้างมั้นที่ห้องเค้าจะไม่โดนด่า มันโดนตลอดแล่ะ เหอๆ ทำใจๆ
วันนี้มีเซอร์ไพร้ส์ บ่อน้ำตาแตกกันซะ จะท่วมโรงเรียนแล้ว
พระเทศน์เรื่องพ่อแม่ ว่ามีบุญแค่ไหน แล้วเราล่ะทำกะพ่อแม่ไว้ยังงัย
มันบาปแค่ไหนรุมั้ย พ่อแม่ต้องทนลำบากเพื่อลูก...บลาๆๆๆ
ยาวมาก ร้องไห้กันสุดๆอ่ะ แต่ชอบอยู่ประโยคนึงที่ท่านบอกว่า :
"เวลาเราเดือดร้อนน่ะ เพื่อนน่ะหายหัวไปไหนหมด ไม่มีเพื่อนคนไหนช่วยเลยเวลาเรามีปัญหาเลย มีแต่พ่อแม่เท่านั้นที่คอยรับฟังเรา ช่วยแก้ปัญหาให้เรา หาทางที่จะให้ลูกมีความสุข" ท่านพูดแบบกระแทกเสียงอ่ะ
เราคิดตาม มันก้อจิงอ่ะแหล่ะ ไม่มีคัยรักเราเท่าพ่อแม่ เวลาเราหมดหนทางหรือไม่มีที่ไปจิงๆท่านก้อคอยต้อนรับเราเสมอ ไม่เคยคิดจะทิ้งเลยแม้แต่วินาทีเดียว เราลองคิดดูว่าพ่อแม่ให้อะไรเรามากมาย แต่เรากลับทำให้ท่านไม่สบายจัย ทำให้ท่านต้องทุกข์เพราะเรื่องของเรา โหย พูดแล้วก้อจะร้องไห้นะเนี่ย เหอๆ
แล้วท่านก้อเทศน์เรื่องครุอีก วันนั้นร้องไห้กันตาบวมเลยล่ะ
กลับบ้านไปนอนสลบเลย เหอๆ ง่วงมากๆ ตื่นมาตาบวมอีก มิเข้าจัยเลยจิงๆ


เฮ้อออ....
จบแค่นี้ก่อนแล้วกันนะ


ไม่มีความคิดเห็น: